D.A.D.P.G.S. (sub-titel Live in het theater) is een live-album van Rowwen Hèze. Het werd op 10 november 2003 door V2 Records uitgebracht als gecombineerde cd en dvd. Het album bevat een live-registratie van de kort daarvoor afgeronde theatertour van de band, genaamd D.A.D.P.G.S.
De tour begon op 18 november 2001 in de Maaspoort te Venlo en bleek zo succesvol dat een reprise werd georganiseerd. Terwijl de tour aanvankelijk begin 2002 zou eindigen, kwam deze uiteindelijk pas definitief tot een einde in februari 2003. Op 24 februari 2003 werden de opnames voor zowel dvd als cd gemaakt in de Oranjerie te Roermond. Tijdens de show zien de toeschouwers en dvd-kijkers de band eerst in hun "oefenhok" waar de leden experimenteren met nieuwe liedjes en stijlen. Na de pauze is het podium omgebouwd tot "feesttent", zodat (volgens zanger Jack Poels) mensen die niet van bier-gooiende massa's houden toch ook eens de sfeer van zo'n tent kunnen proeven.
De betekenis van de afkorting D.A.D.P.G.S. komt ook aan het licht tijdens de show. Daar waar fans eerst in het duister werden gelaten en de band zelf mogelijkheden als De aardappel-dagprijs gaat stijgen, De avond dat Poels ging stappen en Daar achter die paal gaan staan aandraagt, blijkt de afkorting uiteindelijk (net als in de titel van het gelijknamige nummer) voor Drinken als de pis giet stinken te staan.
De dvd/cd D.A.D.P.G.S. vormt een tweeluik met de cd/dvd Live in America. Samen bieden ze een overzicht van de twee gezichten van Rowwen Hèze live: feestvieren in de tent en kalmte in het theater.
Tracklist
1. Dansen (4:53)
2. Wandele (3:52)
3. Dichtbeej (3:40)
4. Zondag in 't zuiden (4:11)
5. D'n harde weg (3:55)
6. Vlinder (3:54)
7. Helenaveen (3:44)
8. D.A.D.P.G.S. (3:02)
9. Blieve Loepe (4:15)
10. Eiland in de reagen (3:49)
11. Vur de kerk op 't plein (4:15)
12. Ik wer alt (2:51)
13. Limburg (4:51)
Notes
Producent(en) Rob van Donselaar
Uitgebracht: 10 november 2003
Genre: Pop
Tijdsduur: 51 min (cd)
Label - V2 Records
zondag, januari 15
dinsdag, januari 10
Lola Kite - Lights (2011)
Lola Kite bestaat uit de Amsterdammers Keez Groenteman en Jasper Verhulst en de Zeeuw Bram Vervaet. Het trio is een van de troefkaarten van het label Excelsior in 2011. Met een origineel geluid en een album dat de verwachtingen, gewekt in 2010, grotendeels inlost, zal Lola Kite dit jaar flink in het zonnetje komen te staan.
Het debuut Lights staat vol met zweefpop waarbij psychedelica en elektronica de muziek een eigen signatuur geven. Er zijn niet zo veel bands die met een dergelijk geluid op de proppen komen, zeker niet in Nederland. Lola Kite gebruikt naast traditionele instrumenten ook samplers, orgels en synths en creëert hiermee prettige, lichtvoetige indiepop. Ondanks de elektronica roept de muziek van Lola Kite soms meer landelijke dan stedelijke sferen op (Numberone, Edie). Elders is de blik meer op de dansvloer gericht, zoals in het vrolijke Everything’s Better of bij de symbiose van psychedelische pop en elektro/techno On Your Side en het soms stampende Rainbow At Night.
Bassist Jasper Verhulst speelt ook bij Moss en zo nu en dan waart er een prettige vlaag Moss over het album, zoals op de single Different Story en het eerder genoemde Numberone. Hier speelt de elektronica een kleinere rol, net als op The River, een tijdloos, weldadig indiepopliedje dat wat Engels aandoet.
Bij het beluisteren van Lights schiet een keur aan groepen door het hoofd: Kraftwerk, OMD, Moss, The Nits en Animal Collective. Bovendien knipoogt de band ook nog naar Aphrodite’s Child in het intro van Different Story. Het blijft doorgaans bij kortstondige associaties want Lola Kite blijft vrij ongrijpbaar en gebruikt naast gitaren en synths ook allerhande orgels en zelfs een sitar (At The Gate). De bio meldt niet voor niets: ‘de Lola-sound is als een lolly die steeds van kleur verschiet’.
Een lekkere lolly, dat is een goede omschrijving, want Lola Kite klinkt jeugdig, fris en zomers, zij het met een vleugje melancholie. Soms zou je een keuze voor stevigere elektronica wensen of een verdere stap richting psychedelische zweefpop. Het lichte geluid van Lola Kite is soms net wat te vluchtig. Maar waar de orginele mix van stijlen mooi samenvloeit, zoals bijvoorbeeld in Edie en Slow Cat, horen we een heerlijke band. Lola Kite kan nog een eind doorgroeien maar de band is sowieso een aanwinst voor de nederpop.
Tracklist
1. Numberone (3:52)
2. Everything's Better (3:55)
3. Untitled (1:28)
4. Edie (3:58)
5. Action (4:01)
6. On Your Side (4:39)
7. Rainbow at Night (3:40)
8. Different Story (3:03)
9. The River (3:56)
10. At the Gate (6:25)
11. Slow Cat (4:05)
Companies, etc.
Credits
Het debuut Lights staat vol met zweefpop waarbij psychedelica en elektronica de muziek een eigen signatuur geven. Er zijn niet zo veel bands die met een dergelijk geluid op de proppen komen, zeker niet in Nederland. Lola Kite gebruikt naast traditionele instrumenten ook samplers, orgels en synths en creëert hiermee prettige, lichtvoetige indiepop. Ondanks de elektronica roept de muziek van Lola Kite soms meer landelijke dan stedelijke sferen op (Numberone, Edie). Elders is de blik meer op de dansvloer gericht, zoals in het vrolijke Everything’s Better of bij de symbiose van psychedelische pop en elektro/techno On Your Side en het soms stampende Rainbow At Night.
Bassist Jasper Verhulst speelt ook bij Moss en zo nu en dan waart er een prettige vlaag Moss over het album, zoals op de single Different Story en het eerder genoemde Numberone. Hier speelt de elektronica een kleinere rol, net als op The River, een tijdloos, weldadig indiepopliedje dat wat Engels aandoet.
Bij het beluisteren van Lights schiet een keur aan groepen door het hoofd: Kraftwerk, OMD, Moss, The Nits en Animal Collective. Bovendien knipoogt de band ook nog naar Aphrodite’s Child in het intro van Different Story. Het blijft doorgaans bij kortstondige associaties want Lola Kite blijft vrij ongrijpbaar en gebruikt naast gitaren en synths ook allerhande orgels en zelfs een sitar (At The Gate). De bio meldt niet voor niets: ‘de Lola-sound is als een lolly die steeds van kleur verschiet’.
Een lekkere lolly, dat is een goede omschrijving, want Lola Kite klinkt jeugdig, fris en zomers, zij het met een vleugje melancholie. Soms zou je een keuze voor stevigere elektronica wensen of een verdere stap richting psychedelische zweefpop. Het lichte geluid van Lola Kite is soms net wat te vluchtig. Maar waar de orginele mix van stijlen mooi samenvloeit, zoals bijvoorbeeld in Edie en Slow Cat, horen we een heerlijke band. Lola Kite kan nog een eind doorgroeien maar de band is sowieso een aanwinst voor de nederpop.
Tracklist
1. Numberone (3:52)
2. Everything's Better (3:55)
3. Untitled (1:28)
4. Edie (3:58)
5. Action (4:01)
6. On Your Side (4:39)
7. Rainbow at Night (3:40)
8. Different Story (3:03)
9. The River (3:56)
10. At the Gate (6:25)
11. Slow Cat (4:05)
Companies, etc.
- Distributed By – V2
- Published By – Twee Publishing
- Mastered At – Amsterdam Mastering
- Artwork By – Aries Knakenpaleis
- Mastered By – Darius van Helfteren
- Mixed By – Juno Jimmink, Lola Kite
- Photography – Arie Van Vliet, Vrederick
- Producer – Juno Jimmink, Lola Kite
- Written-By – Keez Groenteman, Lola Kite
Notes
Release: 2011
Genre: Electronic, Rock, Pop
Style: Alternative Rock, New Wave, Psychedelic Rock
totale tijdsduur: 43:02
Label - Excelsior
maandag, januari 2
Ricky Koole - To The Heartland (2010)
Ricky Koole (Delft, 11 september 1972) is een Nederlands actrice en zangeres, vooral bekend als actrice in het theater, films en televisiedrama's.
Koole voltooide in 1995 een studie aan de Academie voor Kleinkunst in Amsterdam. Daarna speelde ze zowel in toneelvoorstellingen als in films. Ook maakte ze zelf muziektheater. Als zangeres bracht ze vier cd's uit.
In het najaar van 2007 begon ze samen met haar toenmalige vriend, thans haar echtgenoot, de muziek-expert Leo Blokhuis, aan een theatertournee onder de naam Harmonium. Blokhuis vertelde over vergeten liedjes die Koole muzikaal ten gehore bracht. Dat deed ze ook op 23 juli 2009 in het programma De Avondetappe van Mart Smeets. In 2010 kwam het vervolg op Harmonium getiteld Laagland.
Met haar debuut Who’s Suzy? uit 2004 en opvolger Ricky Koole uit 2007 manifesteerde Ricky Koole zich nadrukkelijk als één van de beste zangeressen die ons land momenteel rijk is. Naast alle lof was er echter ook wel wat kritiek. Kritiek die zich met name concentreerde op het feit dat Ricky Koole tot dusver alleen songs van anderen vertolkt. Persoonlijk heb ik daar totaal geen moeite mee. Ricky Koole en haar partner Leo Blokhuis zijn meesters in het vinden van vergeten parels uit de geschiedenis van de popmuziek en bovendien slaagt Ricky Koole er steeds weer in om songs van anderen op indrukwekkende wijze naar haar eigen hand te zetten. Ook met haar derde studioplaat, To The Heartland, maakt Ricky Koole weer diepe indruk. Ricky Koole laat zich wederom bijstaan door een aantal zeer ervaren muzikanten en vertolkt, zoals we inmiddels van haar gewend zijn, uitsluitend songs van anderen.
De geselecteerde tracks zijn misschien net wat minder bekend dan op haar vorige twee platen, maar eigenlijk maakt het niet zoveel uit of Ricky Koole zich richt op werk van obscure country- of soulzangeressen of het werk van bekendere artiesten als Peter Gabriel (Washing Of The Water), de Nederpopband Lucifer (House For Sale) of iedereen tussen Ella Fitzgerald en Janis Joplin (Little Girl Blue). Net als op haar vorige platen maakt Ricky Koole zich op To The Heartland de songs van anderen eigen en zet ze deze songs vervolgens compleet naar haar hand, waardoor je soms even heel goed moet luisteren voor je de link met het origineel hebt gelegd.
"To The Heartland" werd opgenomen in een studio in Noord-Holland, maar afgaande op het geluid op deze plaat was het aannemelijker geweest als de studio aan de oevers van de Mississippi had gestaan. To The Heartland ademt de sfeer van het diepe Zuiden van de Verenigde Staten en laat horen dat Ricky Koole ook als soulzangeres uitstekend uit de voeten kan.
Het valt hierbij op dat Ricky Koole niet alleen in technisch opzicht indruk maakt, maar ook qua emotie, beleving en doorleefdheid precies datgene doet dat je van een goede soulzangeres mag verwachten. Er zijn maar heel weinig zangeressen die songs van anderen met zoveel gevoel kunnen vertolken als Ricky Koole en er zijn er ook maar weinig die zo’n fijne neus hebben voor vergeten prachtliedjes als Ricky Koole en Leo Blokhuis. Dankzij deze kwaliteiten is To The Heartland Ricky Koole’s derde prachtplaat op rij. Daar valt wat mij betreft helemaal niets op af te dingen.
Tracklist
1. Washing of the Water (4:11)
2. I Can't Change It (2:39)
3. Your Time to Cry (4:20)
4. The Road I Took to You (3:14)
5. It Won't Be Long (3:45)
6. House for Sale (5:11)
7. Home (2:40)
8. Woman Left Lonely (3:16)
9. I Miss You Most When You're Here (3:07)
10. He Made a Woman Out of Me (3:25)
11. Little Girl Blue (3:16)
12. I'm a Drifter (5:02)
Credits
Release: 2010
Genre: Jazz, Blues, Pop, Folk, World, & Country
Style: Vocal
Tijdsduur: 44:06
Label - Coolhouse
Koole voltooide in 1995 een studie aan de Academie voor Kleinkunst in Amsterdam. Daarna speelde ze zowel in toneelvoorstellingen als in films. Ook maakte ze zelf muziektheater. Als zangeres bracht ze vier cd's uit.
In het najaar van 2007 begon ze samen met haar toenmalige vriend, thans haar echtgenoot, de muziek-expert Leo Blokhuis, aan een theatertournee onder de naam Harmonium. Blokhuis vertelde over vergeten liedjes die Koole muzikaal ten gehore bracht. Dat deed ze ook op 23 juli 2009 in het programma De Avondetappe van Mart Smeets. In 2010 kwam het vervolg op Harmonium getiteld Laagland.
Met haar debuut Who’s Suzy? uit 2004 en opvolger Ricky Koole uit 2007 manifesteerde Ricky Koole zich nadrukkelijk als één van de beste zangeressen die ons land momenteel rijk is. Naast alle lof was er echter ook wel wat kritiek. Kritiek die zich met name concentreerde op het feit dat Ricky Koole tot dusver alleen songs van anderen vertolkt. Persoonlijk heb ik daar totaal geen moeite mee. Ricky Koole en haar partner Leo Blokhuis zijn meesters in het vinden van vergeten parels uit de geschiedenis van de popmuziek en bovendien slaagt Ricky Koole er steeds weer in om songs van anderen op indrukwekkende wijze naar haar eigen hand te zetten. Ook met haar derde studioplaat, To The Heartland, maakt Ricky Koole weer diepe indruk. Ricky Koole laat zich wederom bijstaan door een aantal zeer ervaren muzikanten en vertolkt, zoals we inmiddels van haar gewend zijn, uitsluitend songs van anderen.
De geselecteerde tracks zijn misschien net wat minder bekend dan op haar vorige twee platen, maar eigenlijk maakt het niet zoveel uit of Ricky Koole zich richt op werk van obscure country- of soulzangeressen of het werk van bekendere artiesten als Peter Gabriel (Washing Of The Water), de Nederpopband Lucifer (House For Sale) of iedereen tussen Ella Fitzgerald en Janis Joplin (Little Girl Blue). Net als op haar vorige platen maakt Ricky Koole zich op To The Heartland de songs van anderen eigen en zet ze deze songs vervolgens compleet naar haar hand, waardoor je soms even heel goed moet luisteren voor je de link met het origineel hebt gelegd.
"To The Heartland" werd opgenomen in een studio in Noord-Holland, maar afgaande op het geluid op deze plaat was het aannemelijker geweest als de studio aan de oevers van de Mississippi had gestaan. To The Heartland ademt de sfeer van het diepe Zuiden van de Verenigde Staten en laat horen dat Ricky Koole ook als soulzangeres uitstekend uit de voeten kan.
Het valt hierbij op dat Ricky Koole niet alleen in technisch opzicht indruk maakt, maar ook qua emotie, beleving en doorleefdheid precies datgene doet dat je van een goede soulzangeres mag verwachten. Er zijn maar heel weinig zangeressen die songs van anderen met zoveel gevoel kunnen vertolken als Ricky Koole en er zijn er ook maar weinig die zo’n fijne neus hebben voor vergeten prachtliedjes als Ricky Koole en Leo Blokhuis. Dankzij deze kwaliteiten is To The Heartland Ricky Koole’s derde prachtplaat op rij. Daar valt wat mij betreft helemaal niets op af te dingen.
1. Washing of the Water (4:11)
2. I Can't Change It (2:39)
3. Your Time to Cry (4:20)
4. The Road I Took to You (3:14)
5. It Won't Be Long (3:45)
6. House for Sale (5:11)
7. Home (2:40)
8. Woman Left Lonely (3:16)
9. I Miss You Most When You're Here (3:07)
10. He Made a Woman Out of Me (3:25)
11. Little Girl Blue (3:16)
12. I'm a Drifter (5:02)
Credits
- Artwork By [Design] – Leo Blokhuis
- Backing Vocals – Wouter Planteijdt
- Bass – Hein Offermans
- Composed By – Barbara Keith (tracks: 4), Dan Penn (tracks: 8), Dennie Brooks (tracks: 7), Price, Dock Jr. (tracks: 3), Donald R. Hill* (tracks: 10), Frankie Miller (tracks: 2), Fred Burch (tracks: 10), G. Sklerov (tracks: 6), H. Lloyd* (tracks: 6), J. Leslie McFarland (tracks: 5), Joe Simon (tracks: 3), John Virgin (tracks: 9), Peter Gabriel (tracks: 1), Raeford Gerald (tracks: 3), Lorenz Hart, Richard Rodgers (tracks: 11), Spooner Oldham (tracks: 8), Travis Edmonson (tracks: 12)
- Drums – Richard Heijerman
- Engineer, Mixed By, Mastered By – Frans Hendriks
- Guitar – Wouter Planteijdt (tracks: 2, 3, 6, 8, 10, 12)
- Guitar, Backing Vocals – Eric van Dijsseldonk
- Keyboards, Backing Vocals – Roel Spanjers
- Lead Vocals – Ricky Koole
- Other [Make Up] – Manous Nelemans
- Other [Styling] – Esther de Munnik
- Photography – Brenda van Leeuwen
- Producer – Ricky Koole
- Producer [Assistant] – The Band, Frans Hendriks, Leo Blokhuis, Wouter Planteijdt
Notes
Release: 2010
Genre: Jazz, Blues, Pop, Folk, World, & Country
Style: Vocal
Tijdsduur: 44:06
Label - Coolhouse
Abonneren op:
Posts (Atom)