zaterdag 29 juni 2019

BZN - The Bastard (1971)

The Bastard is de eerste lp van BZN. Het is een plaat met 10 tracks, waarvan 8 eigen composities zijn.
Verder staat er nog een cover van Dizzy Miss Lizzy op en een bewerking van het Wilhelmus. Dit album kreeg bij het uitkomen belangstelling vanuit het buitenland. Het was daarom ook een grote teleurstelling toen bleek dat er geen notering in de hitlijsten kwam.
Het nummer "Rock and roll woman", werd in Italië een grote hit.
Het kwam in Nederland niet eens tot een tipnotering in de Top 40. Verder staan er geen nummers op die eerder singles waren van BZN, terwijl ze voor 1971 al zeven singles hadden gemaakt.

BZN is een band die met de overbekende hits steevast beelden oproept van hagelwitte stranden, strakblauwe luchten, wuivende palmen en cocktails in beslagen glazen. Liedjes die altijd weer voorbijkomen in de in exotische oorden geschoten televisiespecials, die regelmatig door de Grootste Familie van Nederland uitgezonden worden. Oer-Hollandse gezelligheid gecombineerd met de impressies van een welverdiende vliegvakantie.

De band heeft echter ook een heel andere kant, die veilig weggestopt zit aan het begin van de lange loopbaan. BZN wordt rond 1965 opgericht in Volendam.
Het jonge gezelschap speelt aanvankelijk een lichtvoetig soort pop en beat, zoals talloze bands dat op dat moment overal ter wereld doen.
Als de tijden veranderen, buigt BZN – inderdaad, de afkorting staat voor Band Zonder Naam, omdat de heren geen goede bandnaam wisten te bedenken – soepel mee. Met een bezetting die zich inmiddels gestabiliseerd heeft rond zanger Jan Veerman, gitarist en toetsenist Thomas Tol, gitarist Cees Tol, bassist Jan Tuijp en drummer Jan Keizer, wordt begin jaren zeventig gekozen voor goed in het gehoor liggende rock. Er verschijnt een flink aantal singles waarmee BZN tegen de op dat moment razend populaire glam rock aan schuurt.
De liedjes zijn uitstekend. Alles wordt vakkundig uitgevoerd. Een winnende formule, zo lijkt het. Toch sterven de meeste singles om onverklaarbare redenen een weinig eervolle dood in de tipparade. De plaatjes die wel tot de Top 40 weten door te dringen – zoals Bad Bad Woman, Rolling Around The Band en Barber’s Rock – blijven ver verwijderd van de zo vitale Top 10.

Mogelijk nog slechter vergaat het de enige lp die in deze periode verschijnt: The Bastard. Vooral het titelnummer is van grote klasse. Een sterke melodie, verrassende wendingen, felle gitaarakkoorden en ronduit spectaculair drumwerk van Jan Keizer.
Het is een compositie die niet zou misstaan op een van de albums van tijdgenoten als The Who of Golden Earring. De verkoopcijfers zijn echter opnieuw teleurstellend. Het scheepje begint al snel water te maken. In 1974 verlaat Jan Veerman de band. Zijn plaats wordt ingenomen door Jan Keizer, die de drumstokjes daarmee inruilt voor de microfoon. Hij laat in die nieuwe rol voor het eerst van zich horen met het door George Baker geschreven Love Me Like A Lion. Met een 23ste plaats in de Top 40 is het opnieuw geen doorslaand succes.
De kersverse frontman voelt zich bovendien vocaal niet op zijn gemak met het stevige repertoire. Zo kwijnt BZN langzaam weg in de grote schaduw van de muzikale ambassadeurs van Volendam, The Cats.


Kant A
  1. The bastard [Th. Tol/J. Tuijp]
  2. Dizzy Miss Lizzy [L. Williams]
  3. The man in the wood [Th. Tol/J. Tuijp]
  4. Delirium [Th. Tol/J. Tuijp]
  5. Bad bad woman [Th. Tol/J. Tuijp]
Kant B
  1. Second autumn [Th. Tol/C. Tol/J. Tuijp]
  2. She's back again [Th. Tol/C. Tol/J. Tuijp]
  3. Searching [Th. Tol/J. Tuijp] → (B-kant van "Sweet silver Anny")
  4. Rock and roll woman [Th. Tol/C. Tol/J. Tuijp]
  5. Wilhelmus [Trad. arr.: BZN]

Credits


Notes

"Dizzy Miss Lizzy" is mis-credited on the label to Lennon-McCartney. 

Uitgebracht: 1971  
Genre: Rock  
Duur: 36:29 

Label - Negram Records